Przygotowania do uroczystości rozpoczęto jesienią 1718 roku. Zarządzanie projektem, od przedsięwzięć budowlanych, przez skład dworu, aż po ramy artystyczne przejął sam August Mocny.

Zaproszonych było co najmniej 7 książąt, 300 hrabiów, 200 baronów i ponad 500 przedstawicieli arystokracji. Dla gości przyjezdnych, ich służby, powozów i koni, jak i dla zaproszonych artystów utworzono specjalne kwatery.

August kazał ściągnąć na tę okazję szczególnie cenne materiały, srebrne świeczniki, porcelanę i inne wyszukane przedmioty. Ponadto zlecił w 1718 roku w Paryżu skonstruowanie nowego, reprezentacyjnego i pełnego przepychu powozu dla pary młodej. Budowa pojazdu tych rozmiarów trwała ok. 9 miesięcy.

W saksońskich stajniach książęcych znajdowało się wówczas 500 koni, które częściowo przetrzymywane były tutaj, w Johanneum. Zwierzęta zakupione były m.in. na targach w Lipsku. Ponadto 25 kwietnia 1719 roku sprowadzono z Włoch 26 mułów.

Dodatkowy personel obejmował posłańców, woźniców, szyprów, stajennych, tragarzy lektyk aż po włoskiego cukiernika Brentano, zatrudnionego w dworskiej kuchni. Z całej Saksonii na drezdeński dwór dostarczane były produkty spożywcze takie jak zboże czy bydło. Od 1706 roku dwór posiadał specjalny powóz, który przeznaczony był do szybkiego transportu produktów spożywczych. Tym sposobem przywożono ze znanego z tradycji handlowych Lipska świeże i egzotyczne towary.

Po uroczystym tygodniu wprowadzającym, podczas którego Maria Józefa miała odpocząć po podróży, rozpoczęło się święto planet. Mottem uroczystości było „Constellatio Felix”: sprzyjająca konstelacja gwiazd. August Mocny zaplanował wydać na cześć pary młodej wystawne przyjęcia, każde poświęcone jednemu z siedmiu bogów ciał niebieskich (Sol, Mars, Jupiter, Diana/Luna, Merkury, Wenus, Saturn). W ramach tych przyjęć, w najróżniejszych miejscach miasta organizowane były turnieje, polowania, bankiety i pokazy fajerwerków.

Centralnym wydarzeniem było Święto Saturna organizowane poza miastem, na terenie Plauenscher Grund. Tematem przewodnim imprezy było saksońskie górnictwo, symbolizujące bogactwo i gospodarczą potęgę Saksonii. Po imponującej inscenizacji świetlnej, zaprezentowanej na naturalnej skalnej ścianie, odbył się uroczysty pochód, w którym wzięło udział 1600 górników i hutników. Na potrzeby uroczystości zamówionych zostało kilka tysięcy woskowych lampionów.

Zaproszeni goście przybywali wraz z całą swoją świtą. Przyjęcie i ulokowanie takiej ilości koni i powozów było nie lada wyzwaniem. Z uwagi na wąskie ulice Drezna sam rozjazd powozów po uroczystym przejeździe przez miasto musiał być dobrze zaplanowany. Po przejechaniu przez dziedziniec zamkowy, konie i pojazdy w tej samej kolejności udawały się przez Wilsdruffer Tor (dziś okolice placu Postplatz) w kierunku błoni Ostrawiese, gdzie miał miejsce krótki postój. Stamtąd zachodnią obwodnicą miasta udawano się do przydzielonych kwater.

Wielu gości ulokowanych było w okolicach Starego i Nowego Rynku. Należało dopilnować oczywiście, aby kwatery dysponowały na podwórzach wystarczającą ilością miejsca dla dodatkowych koni i powozów.