Wraz z zawarciem traktatu wersalskiego w 1919 roku zakończyła się formalnie I wojna światowa. Traktat regulował między innymi kwestię odszkodowań, tzw. reparacji, do których zapłaty zobowiązane zostały pokonane Niemcy. Dokument miał również duży wpływ na niemiecką kolej.

Jednym z rezultatów było powstanie pierwszej w Niemczech państwowej kolei — Deutsche Reichsbahn (DR). Z zysków tego nowo powstałego i niezwykle rentownego przedsiębiorstwa Niemcy pokryły sporą część odszkodowań.

Jednym z głównych problemów DR była jednak duża liczba różnych typów lokomotyw i wagonów przejętych z kolei regionalnych. Tabor trzeba było ujednolicić. Opracowany został wówczas, aktualny do dziś, schemat numeracji lokomotyw. Liczne znormalizowane typy wagonów towarowych, a także nowe lokomotywy budowane według jednolitych specyfikacji technicznych, tzw. lokomotywy standardowe, miały odnowić przestarzałą flotę pojazdów.

W 1924 r. na bazie planu Dawesa, który miał na nowo uregulować kwestię reparacji wojennych, DR przekształcono w Deutsche Reichsbahn-Gesellschaft (DRG), państwową spółkę akcyjną. Aż do momentu wstrzymania reparacji w 1933 r. DRG wnosiła swój wkład do odszkodowań, wypłacanych przez Niemcy. Mimo tych obciążeń stała się siłą napędową boomu gospodarczego okresu przedwojennego. Kolej finansowała ze swoich zysków między innymi rozpoczęcie budowy autostrad w Rzeszy Niemieckiej. Wynosząca prawie 68.700 km sieć kolejowa osiągnęła w 1935 r. największy zasięg, jaki kiedykolwiek miała.