Wzrost mobilności masowej — kolej przed pierwszą wojną światową

Nowo powstające trasy kolejowe we wczesnym okresie rozwoju kolei obiecywały prywatnym inwestorom wysokie zyski. Do połowy lat 60. XIX wieku powstała w Niemczech sieć połączeń kolejowych, która łączyła wszystkie duże miasta i ważne gospodarczo regiony.

Ostatecznie wraz z upadkiem imperium kolejowego, należącego do pruskiego inwestora Bethela Henriego Strousberga, którego przedsiębiorstwo zatrudniało momentami nawet 100.000 osób, coraz bardziej powszechne zaczęło stawać się przekonanie, iż kolej posiada zbyt duże znaczenie dla państwa i społeczeństwa, aby pozostawiać ją w rękach prywatnych inwestorów.
W efekcie czego w Cesarstwie Niemieckim powstał system kolei państwowych, na który składało się osiem Kolei Regionalnych. Priorytetem stało się teraz rozwijanie zasięgu kolei i kierowanie się względami ekonomicznymi, a nie spełnianie oczekiwań inwestorów w zakresie zwiększania zysków.

Uzupełnieniem standardowej sieci o szerokości torów 1435 mm były stosunkowo tanie i łatwiejsze w budowie małe kolejki wąskotorowe. Dopiero one umożliwiły transport masowy również na dłuższych odcinkach i w trudnym terenie.

Krótko przed wybuchem pierwszej wojny światowej kolej była już w Niemczech popularnym środkiem transportu masowego. Powstanie dużych ośrodków miejskich, takich jak Berlin, Kolonia czy Frankfurt nad Menem, możliwe było właśnie dzięki kolei. (Główne) dworce największych miast stały się świątyniami nowego mobilnego świata.

Na tej stronie korzystamy z plików cookie (ciasteczek). Niektóre z nich są niezbędne, a inne pomagają nam poprawiać jakość naszej strony, tak aby zapewnić odwiedzającym maksymalny komfort jej użytkowania. Szczegółowe informacje na temat partnerów, zastosowanych technologii i podstaw prawnych przetwarzania znajdują się w naszej deklaracji o ochronie danych. Aby wyświetlić pełną treść naszej strony internetowej, kliknij „Akceptuj”.

Akceptuj